Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Αφού δεν μας φέρεστε ανθρώπινα, τουλάχιστο φερθείτε μας σαν ζώα!!!

Αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσιν καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ (ματθ.8:20)

4 Οκτωβρίου, παγκόσμια ημέρα των ζώων (ό,τι και αν αυτό μπορεί να σημαίνει) και  έπεσε το βλέμμα μου στην γνωστή διακήρυξη των "δικαιωμάτων τών ζώων". Προσπερνώντας την ανοησία μιας τέτοιας ανθρωπομορφικής θεώρησης τής φύσης (ο πολιτισμός -εμπνευστής των "δικαιωμάτων" των ζώων είναι άμεσο αποκύημα των κοινωνιών που μερικούς αιώνες πριν τα δίκαζαν και τα έκαιγαν στην πυρά, η ίδια ένστικτη βαρβαρότητα), όπου αδυνατεί να εννοήσει την διάκριση ελλόγου και αλόγου κτίσεως, προβάλλει στην μεν τα γνωρίσματα της δε, και τελικά δεν σέβεται καμμία από τις δυο, αναρρωτήθηκα μήπως τελικά συμφέρει σε τούτον τον ντουνιά να είναι κανείς ζώον ή άνθρωπος...
...και θυμήθηκα εκείνη την συγκλονιστική εικόνα προ 2 δεκαετιών σε μια Βρετανική μεγαλούπολη, όπου κάποιος "κύριος" έσκυψε πάνω από από έναν άστεγο του πεζοδρομίου, και έδωσε το μισοφαγωμένο κολατσιό του στον συμπαθέστατο σκύλο που τον συντρόφευε.
Μόνο ας σκεφτούμε ότι οι αλεπούδες δεν πληρώνουν "τέλος ακινήτων" για τις φωλιές τους, ούτε "τακτοποίηση ημιυπαιθρίου", έχουν τον ζωτικό τους χώρο με κυνηγετική περίοδο όλον τον χρόνο, κανείς δεν τους ζητά διόδια στα μονοπάτια τους, κανείς δεν τις στοιβάζει σε απάνθρωπες (απαλώπεκες) μεγαλουπόλεις, καμιά κυβέρνηση δεν τους παίρνει την μπουκιά από το στομα, ούτε τα αλεπουδάκια που γεννιούνται επιφορτίζονται με κάποιο δημόσιο χρέος. Τα δε άγρια πουλιά όταν βρεθούν τραυματισμένα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να τύχουν σοβαρής νοσηλίας από έναν "ανασφάλιστο" άνθρωπο. Τέλος για την λειτουργία ή μη ενός ρυπογόνου εργοστασίου ή ορυχείου είναι πολύ πιθανότερο να βαρύνει η προστασία της ριγέ κουκουβάγιας και τού βιοτόπου της, παρά η υγεία των κατοίκων τής περιοχής.
Ακραίοι συλλογισμοί; Ίσως. Σηματοδοτούν όμως κάτι. Μήπως σχολαστικίζοντας περί τα τών ζώων παραμελήσαμε το δικό μας είδος; Και τελικά αυτός ο "πολιτισμός" ο άπολις και ο ανερμάτιστος, στην βαρβαρότητα του οποίου εμείς, έκπτωτοι αριστοκράτες, συρόμαστε εκόντες άκοντες, τι είδους αξιολογική ιεράρχηση μας έχει επιβάλει; Μήπως ο "ουμανιστικός" πολιτισμός μας έφτασε να θεωρεί ως μόνο αναλώσιμο και άρα απαξιωμένο είδος του ζωϊκού βασιλείου τον ίδιο τον homo sapiens ;;;
Ακολούθως παραθέτω τα "δικαιώματα των ζώων", φαντάζομαι να το εννούν χωρίς τα εισαγωγικά. Φαντάζομαι επίσης ότι πολλοί εξ ημών θα τα ζήλευαν...
(ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ )


Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Άρθρo Πρώτo
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο Δεύτερο
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις για το καλό των ζώων.
3. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο Τρίτο
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνει στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο Τέταρτο
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους.
2. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου ακόμη κι αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη δικαιωμάτων αυτού.

Άρθρο Πέμπτο
1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του.
2. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Άρθρο Έκτο
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο Έβδομο
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.
Άρθρο Όγδοο
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.
2. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Άρθρο Ένατο
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο Δέκατο
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων.
2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο Ενδέκατο
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Άρθρο Δωδέκατο
1. Κάθε πράξη που προκαλεί θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί "γενοκτονία", έγκλημα απέναντι στο είδος.
2. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Άρθρο Δέκατο Τρίτο
1. Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο.
2. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και το σινεμά, με θύματα ζώα πρέπει να απαγορευτεί και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Άρθρο Δέκατο Τέταρτο
1. Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση.
2. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.
Διεθνής Ένωση Δικαιωμάτων των Ζώων - Παρίσι 1978



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου