«...ἡ λειτουργικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὅλος ὁ κύκλος τῶν ἀκολουθιῶν της ὑπάρχουν, πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ξαναβροῦμε τὸ ὅραμα καὶ τὴν γεύση αὐτῆς τῆς νέας ζωῆς, ποὺ τόσο εὔκολα χάνουμε καὶ προδίνουμε,...»
«...Ο αρχικός και βασικός σκοπός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ήταν η προετοιμασίας των κατηχουμένων για το βάπτισμα τους που γινόταν στην πασχάλια λειτουργία της Ανάστασης...»
Το βιβλίο του μεγάλου θεολόγου Αλέξανδρου Σμέμαν, «Μεγάλη Σαρακοστή, πορεία προς το Πάσχα» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1969. Για την ελληνική γλώσσα και από τις εκδόσεις Ακρίτας, η πρώτη έκδοση ήταν τον Απρίλιο του 1981.
(εισαγωγικό απόσπασμα μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ)
Ο πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν γεννήθηκε το1921 στη Ρωσία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού και στο Ορθόδοξο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου.
Το 1964 χειροτονήθηκε ιερέας στην Αμερική και δίδαξε στο ινστιτούτο του Αγίου Βλαδίμηρου στη Νέα Υόρκη, μέχρι το 1983, όπου πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο. Έχει ένα σπουδαίο ποιμαντικό και συγγραφικό έργο που κινείται τον άξονα του επαναπροσδιορισμού του αληθινού ορθόδοξου νοήματος της εκκλησίας.
To βιβλίο είναι μια αποκάλυψη για το χαμένο νόημα αυτής της περιόδου της ζωής της εκκλησίας και της κοινωνίας, την πλήρης διαστρέβλωση του από τα χρόνια του ύστερου βυζαντίου και μέσα από την επίδραση της δυτικής θεολογικής σκέψης και του τρόπου ζωής και κοινωνίας της Δύσης.
Ο αρχικός και βασικός σκοπός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής στα πρώτα χριστιανικά χρόνια ήταν η προετοιμασίας των κατηχουμένων για το βάπτισμα τους που γινόταν στην πασχάλια λειτουργία της Ανάστασης. Έτσι είχε ένα παιδαγωγικό χαρακτήρα, ένα χαρακτήρα βίωσης των μυστηρίων της εκκλησίας και μια διάσταση να μετέχει ο κατηχούμενος πιστός σε μια διαδικασία όπου γεγονότα τόσο από την παλαιά, όσο και από την καινή διαθήκη, δεν αποτελούν μια απλή ανάμνηση και μια τυπική συμβολική επανάληψη,αλλά έχουν ένα βαθύτερο νόημα μετάνοιας και βοηθούν στην ανάπτυξη της προσωπικής σχέσης με τον Θεό και στην ανακάλυψη του νοήματος της παρουσίας του στη γη για τον άνθρωπο.
Ο Σμέμαν υποστηρίζει ότι και σήμερα αυτή η διαδικασία μπορεί και ίσως πρέπει περισσότερο από κάθε άλλη φορά να έχει νόημα για τον σύγχρονο άνθρωπο.
Η τεσσαρακοστή έχει μετατραπεί για τους περισσότερους χριστιανούς σε μια χρονική περίοδο όπου κάποιες τροφές απαγορεύονται, κάποιες ακολουθίες προστίθενται στη ζωή της εκκλησίας και καταλήγει στη μοναδική για το έτος για πολλούς θεία κοινωνία ως εκπλήρωση θρησκευτικών καθηκόντων, σε ένα μεγάλο γλέντι με αρνάκι και πολλές άλλες ευχάριστες διασκεδάσεις και εξόδους.
Βασισμένος στη λειτουργία των πρώτων χρόνων της αποστολικής εκκλησίας και στην αγιοπατερική και ορθόδοξη θεολογική παράδοση, ο ρώσος θεολόγος αναλύει την σημασία και το νόημα των τεσσάρων Κυριακών πριν την μεγάλη σαρακοστή, την σημασία των ακολουθιών των προηγιασμένων δώρων, το ρόλο της νηστείας, που εν πολλοίς είναι διαστρεβλωμένος, την υπαρξιακή διάσταση του εσπερινού της συγγνώμης πριν την καθαρά Δευτέρα, τη σχέση με τους κεκοιμημένους τα ψυχοσάββατα, δίνοντας σε όλα αυτά την αληθινή τους νοηματοδότηση για τον ύπαρξη του ανθρώπου σε κάθε κοινωνία. Εξηγεί την επιλογή των ευαγγελικών περικοπών και των αποστολικών αναγνωσμάτων αυτό το διάστημα και ρόλο που παίζουν στην προετοιμασία των πιστών, την ευχή του αγίου Ισαάκ του σύρου που διαβάζεται καθημερινά στις ακολουθίες και το ρόλο της θειας ευχαριστίας στην εσωτερική αυτή πορεία.
Η μεγάλη τεσσαρακοστή έχει ένα μεγάλο πνευματικό σκοπό για την ζωή του ανθρώπου κατά τον Σμέμαν. Και ο σκοπός αυτός είναι να κάνει ο ανθρωπος μια πορεία εσωτερική για να ανακαλύψει το νόημα της ύπαρξης του, την σχέση του με τον άλλο άνθρωπο, τον κόσμο και τον θεό. Ολα τα προηγούμενα που προσφέρει η εκκλησία το χρονικό αυτό διάστημα είναι απλώς τα μέσα και τα εργαλεία για να τον βοηθήσει στην πορεία αυτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου